उठणार कधी पेटून?

जळलि आज पुन्हा ती
ती कालही जळलि होती,
त्या जुन्याच आघातांची
ती जखमहि ओली होती,
नव्या जुन्या जखमांना
जाणार पुन्हा विसरून?
उठणार कधी पेटून?

रक्ताचा पाउस पडला
मासांचा ढिगही रचला,
आकांत निरागसतेचा
ना कुणास पाझर फुटला,
हे असेच सरणावरति
गेलेत किती विझून,
उठणार कधी पेटून?

धीराचा बांध सुटेल
रक्तातून कोम्ब फुटेल,
राखेतून घेत भरारी,
ती आज पुन्हा जन्मेल,
अश्रुंची होऊंन ज्वाला
जाळेल अता भडकून
उठणार आता पेटून,

ती,
उठणार आता पेटून!!