Friday, February 19, 2010

बाळू!


हातात बॉब्म घेऊन..
एके ४७ चा चाप ओढून..
कोणी बोललं की गुमान ऐकतो..
कारण.. मी बाळू!
तू फोडलेल्या बॉम्बच्या आवाजाने..
आमच्या कानाचे दडे उघडले..
आता बोंबलला नाहीस तरी चालेल..
कारण ..... मी बाळू!
मी राजकारण्यांनच ऐकतो..
तुझ्या सारख्या अफजलांचही ऐकतो..
इकडून-तिकडे.. तिकडून-हिकडे मान हलवतो..( नाही नाही)
सुसकारतो..दातओठखातो..
कारण..... मी बाळू !
खरंतर कानच नाही..डोळेही उघडलेत..
मुखवट्याआडच्या तुला पाहायला लागलेत..
तू बाटवत चाललायस परमोच्च धर्म.. ( माणुसकी)
पसरवत चाललायस द्वेषाचे हस्तक
पण मी बाटणार नाही..
कारण..... मी बाळू!
बाळू उसळेल.. निषेध करेल..
बाळू चौताळेल.. सैनिक बनेल..
बाळू रक्तसांडेल.. शहीद बनेल..
गांधीजींनी ओळखल आम्हाला.. मरायचा आदेश दिला..
(छातीवर गोळ्या झेलायलाही जिगरच लागते ना!)
कारण ..... आम्ही बाळू! ( बहुसंख्य )
अफजला बॉम्ब फोडलेस..गोळ्या झाडल्यास..
आम्हाला रक्त पाहायला लावलेस.. काय रे झाले?..
बाळू आजही खरडा घासतोय.. देशाचा कारभार चालतोय..
आमचा अफजल होत नाही.. झालाच तर गांधी होतो..
कारण..... आम्ही बाळू!
Poet : Unknown

No comments:

Post a Comment